تاثیر سطح ایمپلنت دندان در درمان ایمپلنت

تأثیر سطح ایمپلنت دندان در موفقیت درمان ایمپلنت و بررسی جامع ویژگی‌ها، فناوری‌ها و اهمیت انتخاب سطح ایمپلنت دندان در نتیجه درمان

در سال‌های اخیر، ایمپلنت دندان به عنوان یکی از قابل اعتمادترین و محبوب‌ترین روش‌های جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته مطرح شده است. با پیشرفت‌های صورت‌گرفته در طراحی و فناوری ساخت ایمپلنت‌ها، امروزه توجه ویژه‌ای به سطح ایمپلنت دندان و نقش کلیدی آن در موفقیت فرآیند درمان شده است. اما سطح ایمپلنت چیست، چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد و چگونه می‌تواند تأثیر مستقیمی بر سرعت و کیفیت اتصال ایمپلنت به استخوان (Osseointegration) داشته باشد؟ در این مقاله به طور جامع و کاربردی به این پرسش‌ها پرداخته می‌شود.

درمان ایمپلنت
تاثیر سطح ایمپلنت دندان در درمان ایمپلنت

تاثیر سطح ایمپلنت دندان در درمان ایمپلنت
سطح ایمپلنت دندان در واقع ناحیه تماس ایمپلنت با بافت استخوان فک است که به کمک فناوری‌های مختلف اصلاح و بهبود می‌یابد تا بهترین اتصال فیزیکی و زیستی میان ایمپلنت و استخوان برقرار شود. امروزه، تنها طراحی هندسی ایمپلنت معیار تشخیص کیفیت نیست و سطح آن نیز نقش بسزایی در پایداری، موفقیت طولانی‌مدت و حتی سرعت تحویل ایمپلنت برای بیمار دارد.

دلایل اهمیت سطح ایمپلنت
افزایش سطح تماس برای چسبندگی بهتر استخوان
کاهش ریسک عدم موفقیت ایمپلنت
تسریع فرآیند Osseointegration
بهبود توزیع نیروهای جویدنی
کاهش خطر عفونت و التهاب اطراف ایمپلنت

استفاده از اصطلاحات تخصصی مانند “سطح آبدوست” یا “(Hydrophilic Surface)”، و همچنین تکنولوژی‌های به‌روز باعث شده برندهای مطرح در حوزه ایمپلنت مثل Osstem ,DXL اهمیت ویژه‌ای به طراحی سطوح ایمپلنت خود بدهند.

انواع سطح ایمپلنت و فناوری‌های به‌کاررفته

سطوح صاف (Smooth/Turned Surface)

ایمپلنت‌های قدیمی‌تر عموماً دارای سطح صاف بودند. این نوع سطح، تماس محدودی با استخوان برقرار می‌کند و سرعت جوش خوردن مطلوبی را به همراه ندارد. تحقیقات نشان داده‌اند که سطح صاف، احتمال تحلیل استخوان و ریسک شل شدن ایمپلنت را افزایش می‌دهد.

سطوح زبر و متخلخل (Roughened & Porous Surface)

امروزه، بیشتر تولیدکنندگان، سطوح ایمپلنت را با بهره‌گیری از فناوری‌هایی همچون سندبلاست (Sandblasting)، اچ اسیدی (Acid Etching)، یا پوشش‌های بیوسرامیکی، زبر و متخلخل می‌کنند. این امر موجب می‌شود سطح تماس با استخوان افزایش یافته و سلول‌های استخوانی فرصت بهتری جهت چسبیدن و رشد پیدا کنند.

سطوح آبدوست (Hydrophilic Surface)
یکی از فناوری‌های پیشرفته در طراحی ایمپلنت‌های امروزی، بهره‌گیری از سطح آبدوست است. در این حالت، سطح ایمپلنت قابلیت جذب سریع‌تر مایعات بدن و پروتئین‌ها را دارد و محیطی مطلوب و سازگار برای رشد سلولی ایجاد می‌کند. برندهایی مانند Osstem با بهره‌گیری از این فناوری، امکان تحویل روکش ایمپلنت را حتی در بازه زمانی کوتاه یک ماه پس از جراحی فراهم کرده‌اند.

سطوح با طراحی اختصاصی (به عنوان مثال DXL)

برندهایی نظیر DXL با طراحی سطوح موازی و الگوبرداری از ساختار استخوان طبیعی، سطح تماس موثرتری میان ایمپلنت و استخوان ایجاد می‌کنند. این نوع طراحی‌ها، علاوه بر افزایش پایداری ایمپلنت، زمان اوسیواینتگریشن را نیز به طور محسوسی کاهش می‌دهند.

تاثیر سطح ایمپلنت بر سرعت و کیفیت جوش‌خوردن استخوان
سطح ایمپلنت بر چند مرحله کلیدی از روند درمان ایمپلنت تاثیرگذار است:

مرحله اولیه (Initial Healing):هرچه سطح ایمپلنت‌ها دارای تخلخل و آبدوست‌تر باشد، خونرسانی و تجمع سلول‌های استخوان‌ساز در اطراف ایمپلنت سریع‌تر انجام می‌شود.
آغازه رشد استخوان (Bone Apposition): سطوح زبر، رشد استخوان جدید را تا دو برابر سریع‌تر نسبت به سطوح صاف می‌کنند و پایداری اولیه (Primary Stability) افزایش می‌یابد.
تحویل سریع‌تر روکش: استفاده از سطوح نوین مانند STEM یا DI XL امکان بارگذاری عملکردی (Functional Loading) را حتی در کمتر از یک ماه فراهم می‌کند.
نمونه کاربردی: در برند Osstem ، به دلیل سطح فوق آبدوست، سلول‌های استخوانی در مدت ۲ تا ۴ هفته اتصال قوی برقرار کرده و روکش ایمپلنت بدون نگرانی از شکست درمان تحویل داده می‌شود.

مقایسه عملکرد برندهای مطرح ایمپلنت از لحاظ سطح

در حال حاضر، برندهای مختلف ایمپلنت از لحاظ نوع سطح و تکنولوژی ساخت تفاوت‌های قابل توجهی دارند که این موضوع مستقیماً بر سرعت، دوام، پایداری و کیفیت درمان تأثیرگذار است. در ادامه، چهار گروه اصلی از برندها و فناوری‌های ایمپلنت را با ذکر جزئیات تخصصی توضیح می‌دهیم:

ایمپلنت Osstem

ایمپلنت‌های برند Osstem دارای سطح فوق آبدوست و فناوری SLA هستند. این ویژگی باعث شده است سطوح ایمپلنت زبری بالا و قدرت جذب آب بسیار سریع داشته باشند. به لطف این فناوری، سرعت جوش‌خوردن ایمپلنت با استخوان فک افزایش پیدا می‌کند و زمان مورد نیاز برای تحویل روکش به بیمار تا حد زیادی کاهش می‌یابد، به‌طوری‌که در بسیاری موارد، روکش تنها ظرف یک ماه قابل نصب است. از مزایای این برند می‌توان به جوش خوردن سریع، کاهش زمان بارگذاری و امکان تحویل فوری روکش اشاره کرد.

ایمپلنت DXL

برند DI XL از سطح زبر موازی با طراحی میکروپترن بهره می‌برد. این فناوری باعث ایجاد سطح rough موازی می‌شود که باعث هم‌ترازی بهتر نیروها و پایداری بالاتر ایمپلنت در استخوان می‌گردد. حداکثر زمان پیشنهادی برای تحویل روکش در این برند بین یک تا دو ماه است. مهمترین مزایای DI XL را می‌توان پایداری بالا، کاهش استرس استخوانی و کاهش ریسک شکست اولیه ایمپلنت دانست.

برندهای معمول

اغلب این برندها از سطح زبر و متخلخل با فناوری SLA بهره می‌برند؛ یعنی سطوح ایمپلنت با سندبلاست و اچ اسیدی اصلاح شده‌اند تا زبری کنترل‌شده و بهینه‌ای داشته باشند. زمان تحویل روکش برای این برندها معمولاً بین دو تا سه ماه است. مزایای این گروه نیز پایداری مناسب، داشتن تکنولوژی استاندارد و البته عدم برخورداری از خاصیت آبدوستی ویژه است.

نتیجه‌گیری

بدون شک، سطح ایمپلنت دندان یکی از اصلی‌ترین فاکتورهای موفقیت کوتاه‌مدت و بلندمدت درمان ایمپلنت است. بهره‌گیری از فناوری‌های جدید در ساخت و اصلاح سطح ایمپلنت‌ها، بهبود چشمگیری در سرعت، کیفیت و پایداری درمان ایجاد کرده و تجربه‌ای مطلوب‌تر برای بیماران رقم می‌زند. انتخاب برند و نوع سطح باید با توجه به شرایط بالینی، وضعیت استخوانی و انتظار بیمار به صورت اختصاصی انجام شود.

شما عزیزان می توانید هرگونه مشاوره ای که در مورد بررسی تاثیر سطح ایمپلنت دندان در درمان ایمپلنت دارید را مستقیما با دکتر میلاد محمدی به اشتراک بگذارید. کافیست فرم زیر را تکمیل کنید تا در اسرع وقت با شما تماس بگیریم.

این مطلب را به اشتراک بگذارید
دکتر میلاد محمدی
دکتر میلاد محمدی
مقالات: 188

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *