تنفس دهانی و اثرات آن

آلرژی‌ها اغلب با ایجاد انسداد و اختلال در عملکرد بینی همراه هستند. وقتی که بینی از طریق حساسیت‌های آلرژی‌ انسداد می‌یابد، فرد ممکن است احساس کند که نفس کشیدن از طریق بینی مشکل است یا اصلاً امکان‌پذیر نیست. به علت این انسداد، فرد به طور ناخودآگاه ممکن است به تنفس از طریق دهان روی آورد تا به تنفس بدون مشکل دست یابد. این وضعیت نه‌تنها می‌تواند مشکلات تنفسی را افزایش دهد بلکه ممکن است به مشکلات دیگری مانند خشکی دهان، عفونت‌های دهانی و اختلالات در سلامتی دندان‌ها منجر شود.

مکیدن انگشت(Thumb Sucking)

خشکی لب‌ها و ترک خوردن پوست لب‌ها نتیجه‌ای از تنفس دهانی است که ممکن است افراد به آن مبتلا باشند. این وضعیت باعث کاهش رطوبت دهان میشود. با گذشت زمان، خشکی دهان می‌تواند منجر به التهابات لثه شود. زیرا رطوبت کافی در دهان حفظ نمی‌شود و بافت‌های لثه ممکن است از رطوبت ناکافی رنج ببرند. این عامل منجر به افزایش التهابات لثه، قرمزی و در نهایت بیماری‌های جدی مانند جینجیویت یا ژنژیویت شود. پس از این التهابات، پوسیدگی‌های دندانی ممکن است به وجود آید. افزایش پوسیدگی‌های طوق یا گردن دندان‌ها در افرادی که به تنفس دهانی مبتلا هستند، ناشی از کاهش بزاق است که عمل محافظه‌کننده در دهان را کاهش می‌دهد. این وضعیت می‌تواند به مشکلات جدی در سلامت دهان و دندان‌ها منجر شود، به ویژه زمانی که پوسیدگی‌ها از دندان‌های جلو تا دندان‌های عقب گسترش یابد.

تنفس دهانی می‌تواند به اختلالاتی در رشد فک‌ها منجر شود. در افرادی که به دلیل این مشکل، دهانشان به‌طور مداوم باز است، فک‌ها به‌ دلیل فشار کمتری که به آنها می‌آید، نمی‌توانند به طور کامل و صحیح رشد کنند. این موضوع باعث شکل‌گیری چهره‌های بلند و کشیده می‌شود. به‌علاوه، این افراد ممکن است در زمان خنده یا لبخند زدن، لثه هایشان بیشتر نمایان شود. این افراد ممکن است مشکلاتی مانند پوسیدگی دندان‌ها، عفونت‌های لثه، و اختلالات در قفسه‌های صدا و گلو را تجربه کنند که ناشی از تنفس دهانی و اختلالات در رشد فک‌هاست.

به هم ریختگی دندان ها