درمان پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان، مشکلی شایع است که در اثر فعالیت باکتری‌ها و اسیدهای موجود در دهان به وجود می‌آید و می‌تواند سلامت و زیبایی دندان‌های شما را به خطر اندازد.

این عارضه در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به درد، عفونت و حتی از دست دادن دندان شود. خبر خوب این است که با اقدامات پیشگیرانه و روش‌های درمانی مناسب، می‌توان از پوسیدگی دندان جلوگیری و سلامت دهان و دندان را حفظ نمود.در این مقاله به بررسی روش های درمان پوسیدگی میپردازیم.

پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان با از دست رفتن مواد معدنی مینای دندان به دلیل اسیدهای تولید شده توسط باکتری ها آغاز می شود. این امر منجر به ایجاد لکه های سفید روی دندان می شود. اگر این روند ادامه یابد، حفره هایی در مینای دندان ایجاد می شوند.

در صورت عدم درمان، پوسیدگی به عاج دندان، لایه زیرین نرم تر، نفوذ می کند و می تواند باعث حساسیت به دما و درد شود.

اگر پوسیدگی به عصب دندان (پالپ) برسد، می تواند منجر به مرگ عصب و ایجاد آبسه شود که این امر می تواند منجر به درد شدید و عفونت شود.

در مراحل اولیه، پوسیدگی با پر کردن ساده قابل درمان است. اما اگر عصب دندان درگیر باشد، ممکن است به عصب کشی و یا کشیدن دندان نیاز باشد.

برای جلوگیری از پوسیدگی دندان، مسواک زدن دو بار در روز، استفاده از نخ دندان روزانه، محدود کردن مصرف غذاها و نوشیدنی های قندی و معاینات منظم دندانپزشکی ضروری است.

عصب کشی و شکنندگی دندان

عصب کشی یا RCT فرآیندی است که در آن عصب و رگ های خونی از داخل دندان برداشته می شوند. این کار برای درمان عفونت عصب دندان انجام می شود.

دندانی که عصب کشی شود به اصطلاح میمیرد، به این معنی که دیگر عصب زنده در آن وجود ندارد. این موضوع می تواند منجر به شکنندگی بیشتر دندان شود.

دلایل شکنندگی دندان عصب کشی

از دست دادن رطوبت: عصب دندان به طور طبیعی دندان را مرطوب میکند. با برداشتن عصب، دندان این رطوبت را از دست می دهد و خشکی و شکنندگی آن افزایش می یابد.
ساختار ضعیف تر: دندان عصب کشی شده به اندازه دندان زنده قوی نیست. برداشتن عصب و رگ های خونی می تواند ساختار دندان را ضعیف تر کند و آن را در برابر شکستگی آسیب پذیرتر کند.
فشار جویدن: فشار جویدن می تواند تنش زیادی به دندان وارد کند. دندان عصب کشی شده به دلیل ضعف ساختاری بیشتر در برابر این فشار آسیب پذیر است.

جلوگیری از شکستگی دندان عصب کشی

استفاده از روکش یا پست: روکش یا پست می تواند به تقویت دندان و جلوگیری از تخریب آن در برابر فشار کمک کند.
مراقبت از دندان: استفاده از مسواک و نخ دندان به طور منظم و معاینات منظم دندانپزشکی می تواند به حفظ سلامت دندان عصب کشی و جلوگیری از تخریب آن کمک کند.
اجتناب از غذاهای سخت: از مصرف غذاهای سخت که می تواند به دندان فشار وارد کند خودداری کنید.

انتخاب روش درمانی مناسب

میزان تخریب

پوسیدگی خفیف: اگر پوسیدگی فقط مینای دندان را تحت تاثیر قرار دهد و به عصب نرسد، می توان با ترمیم ساده آن را درمان کرد. در این روش از مواد ترمیمی مانند آمالگام یا کامپوزیت استفاده می شود.
پوسیدگی عمیق: اگر پوسیدگی به عاج دندان برسد یا به عصب نزدیک شود، به عصب کشی نیاز است. در این روش، عصب و رگ های خونی را از داخل دندان برمی‌دارند و سپس کانال ریشه را پر می کنند.
تخریب شدید: اگر پوسیدگی به قدری شدید باشد که دندان قابل ترمیم یا روکش نباشد، باید کشیده شود. در این صورت، می توان از ایمپلنت دندان به عنوان جایگزین دندان طبیعی استفاده کرد.

ساختار باقی مانده دندان

سالم: اگر ساختار باقیمانده دندان سالم و قوی باشد، می توان از روش های ترمیم ساده یا عصب کشی و روکش استفاده کرد.
ضعیف: اگر ساختار باقیمانده دندان ضعیف باشد در این صورت، از پین یا فایبر پست استفاده می شود. پین یا فایبر پست یک ستون است که داخل ریشه دندان قرار می گیرد و به تقویت آن کمک می کند.
در موارد خاص، ممکن است از روش های ترکیبی نیز استفاده شود. به عنوان مثال، اگر پوسیدگی گسترده باشد اما ساختار باقیمانده دندان سالم باشد، می توان از عصب کشی و انلی استفاده کرد. انلی یک نوع روکش است که فقط قسمتی از تاج دندان را می پوشاند.

انتخاب بهترین روش درمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

میزان تخریب دندان
سلامت لثه
سلامت عمومی بیمار
هزینه درمان
در نهایت، دندانپزشک با معاینه دندان و بررسی عکس رادیوگرافی، بهترین روش درمانی را برای شما توصیه خواهد کرد.

ترمیم دندان

انتخاب ماده ترمیمی

آمالگام: این ماده معمولاً ارزان تر از کامپوزیت است و دوام بیشتری دارد. اما زیبایی کمتری دارد و می تواند باعث تغییر رنگ دندان شود.
کامپوزیت: این ماده همرنگ دندان است و ظاهری طبیعی تر ایجاد می کند. اما به اندازه آمالگام دوام ندارد و ممکن است با مرور زمان رنگ آن تغییر کند.

استفاده از پین یا فایبر پست

در صورتی که میزان پوسیدگی کم باشد و ساختار دندان تا حدودی سالم باشد، می توان از پین یا فایبر پست برای تقویت دندان و جلوگیری از تخریب آن استفاده کرد.
پین یا فایبر پست یک ستون است که داخل ریشه دندان قرار می گیرد و به استحکام آن کمک می کند.

بازسازی تاج دندان

در صورتی که میزان پوسیدگی بیشتر از 40% باشد و ساختار دندان ضعیف باشد، باید از روش های بازسازی تاج دندان استفاده شود. دو روش رایج برای این کار عبارتند از:

پست و کور: در این روش، یک قالب از ریشه دندان گرفته می شود و یک پست فلزی در لابراتوار ساخته می شود. سپس پست را داخل ریشه دندان قرار می‌دهند و تاج دندان به صورت فلزی روی آن بازسازی می شود.

روکش: در این روش، از یک کلاهک محکم برای پوشاندن کل تاج دندان استفاده می شود.
روکش می تواند از مواد مختلفی مانند سرامیک، فلز یا کامپوزیت ساخته شود. با مراقبت صحیح، یک روکش می تواند 10 تا 15 سال یا بیشتر دوام بیاورد.

بازسازی تاج دندان به روش‌های مهندسی و بیلد آپ

در مواردی که پوسیدگی دندان شدید و تاج دندان نازک است، می توان از روش های بازسازی تاج دندان به روش های مهندسی استفاده کرد. این روش ها عبارتند از:

بیلد آپ: در این روش، دندانپزشک ابتدا قسمت پوسیده ی دندان را برمی‌دارد. سپس از فایبر پست یا پین برای تقویت دندان استفاده می شود. در نهایت، مواد ترمیم کننده مانند کامپوزیت را روی سطح دندان قرار می دهند تا تاج دندان بازسازی شود.

نتیجه گیری

برای دندان های ضعیف می توان از ترمیم هایی که بر پایه پین ها یا فایبر پست ها هستند استفاده کرد. در تخریب های شدیدتر، استفاده از پست و کور و سپس روکش یکی از درمان های ایده آل در حوزه ترمیم و بازسازی دندان ها هستند.
انتخاب بهترین روش درمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله: